بیماری‌های قلبی مادرزادی (CHD) گروهی از بیماری‌ها هستند که در ساختار قلب یا عروق خونی قلب قبل از تولد ایجاد می‌شوند. این بیماری‌ها می‌توانند طیف وسیعی از مشکلات را ایجاد کنند، از جمله:

  • نقایص دیواره بین بطنی یا دهلیزی: این نقص ها باعث می شوند که خون بین حفره های قلب مخلوط شود.
  • تنگی دریچه قلب: این بیماری زمانی رخ می دهد که دریچه های قلب به درستی باز و بسته نشوند و جریان خون را محدود کنند.
  • بیماری عروق خونی بزرگ: این بیماری شامل نقص در آئورت، شریان ریوی یا سایر عروق خونی بزرگ مرتبط با قلب است.
  • کاردیومیوپاتی: این بیماری عضله قلب را ضعیف یا سفت می کند و عملکرد پمپاژ قلب را مختل می کند.


CHD می تواند باعث طیف وسیعی از علائم شود، از جمله:

  • رنگ پوست مایل به آبی (سیانوز): این امر به دلیل عدم دریافت اکسیژن کافی توسط خون ایجاد می شود.
  • خستگی تنفسی: نوزاد ممکن است به سختی نفس بکشد یا تنفس سریع داشته باشد.
  • تغذیه ضعیف: نوزاد ممکن است به دلیل خستگی در هنگام شیر خوردن یا بلعیدن مشکل داشته باشد.
  • تعریق بیش از حد: نوزاد ممکن است حتی در دمای خنک بیش از حد عرق کند.
  • رشد ضعیف: نوزاد ممکن است به اندازه کافی وزن نگیرد یا رشد نکند.


انتقال از مادر به جنین:

  برخی از CHD ها می توانند از مادر به جنین منتقل شوند. این امر می تواند به دلیل عوامل مختلفی از جمله موارد زیر رخ دهد:

  • سابقه خانوادگی CHD: اگر یکی از اعضای خانواده شما به CHD مبتلا باشد، خطر ابتلا به فرزندتان افزایش می یابد.
  • برخی از شرایط پزشکی: برخی از بیماری ها مانند دیابت، صرع یا لوپوس می توانند خطر ابتلا به CHD را افزایش دهند.
  • مصرف برخی داروها: مصرف برخی از داروها در دوران بارداری می تواند خطر ابتلا به CHD را افزایش دهد.
  • مصرف الکل یا مواد مخدر: مصرف الکل یا مواد مخدر در دوران بارداری می تواند خطر ابتلا به CHD را افزایش دهد.


پیشگیری:

  اگر سابقه خانوادگی CHD دارید یا در معرض خطر ابتلا به CHD هستید، اقداماتی وجود دارد که می توانید برای کاهش خطر ابتلا به فرزندتان انجام دهید:

  • مشاوره قبل از بارداری: با پزشک خود در مورد سابقه خانوادگی خود و هر گونه خطری که ممکن است برای      فرزندتان ایجاد کند صحبت کنید.
  • معاینات دوران بارداری: معاینات دوران بارداری می تواند به شناسایی زودهنگام ناهنجاری های قلبی در جنین کمک کند.
  • کنترل بیماری های زمینه ای: کنترل بیماری های زمینه ای مانند دیابت یا فشار خون بالا می تواند خطر ابتلا به CHD را کاهش دهد.
  • سبک زندگی سالم: داشتن یک رژیم غذایی سالم، ورزش منظم و اجتناب از سیگار و الکل می تواند خطر ابتلا به CHD را کاهش دهد.
  • مصرف ویتامین فولیک اسید: مصرف ویتامین فولیک اسید قبل و حین بارداری می تواند به کاهش خطر نقص لوله عصبی، که می تواند با برخی از CHD ها مرتبط باشد، کمک کند.

تشخیص:
تشخیص CHD قبل از تولد می تواند از طریق روش های مختلفی از جمله:

  • سونوگرافی قلب جنین: این روش تصویربرداری می تواند برای بررسی ناهنجاری های قلبی در جنین استفاده شود.
  • آزمایش آمنیوسنتز یا نمونه گیری از پرزهای جفتی: این آزمایشات می توانند برای بررسی ناهنجاری های ژنتیکی که می تواند منجر به CHD شود، استفاده شوند.


درمان:

درمان CHD به نوع و شدت نقص بستگی دارد. برخی از نقص ها ممکن است نیازی به درمان نداشته باشند، در حالی که برخی دیگر ممکن است به دارو، جراحی یا سایر روش های درمانی نیاز داشته باشند.


مراقبت های بعد از تولد:

کودکان مبتلا به CHD به مراقبت های پزشکی منظم و تخصصی برای نظارت بر سلامت قلب و اطمینان از دریافت درمان مناسب نیاز دارند.


مراقبت های معمول:

  • معاینات فیزیکی: معاینات منظم توسط پزشک متخصص قلب کودکان برای بررسی سلامت کلی کودک، رشد و عملکرد قلب انجام می شود.
  • اکوکاردیوگرافی: این سونوگرافی تخصصی قلب به طور مرتب برای بررسی ساختار و عملکرد قلب انجام می‌شود.
  • الکتروکاردیوگرافی (EKG): این تست فعالیت الکتریکی قلب را ثبت می کند و می تواند برای تشخیص ریتم های قلبی      غیرطبیعی یا سایر مشکلات قلبی استفاده شود.
  • آزمایش خون: آزمایش خون ممکن است برای بررسی سطح اکسیژن، عملکرد کلیه و سایر عوامل مهم سلامتی      انجام شود.
  • تصویربرداری: در صورت نیاز ممکن است از روش های تصویربرداری مانند اشعه ایکس قفسه سینه یا CT اسکن برای بررسی دقیق تر قلب و عروق خونی استفاده شود.


درمان های خاص:

  • داروها: داروهای مختلفی ممکن است برای درمان CHD، مانند داروهای ادرار آور برای کاهش احتقان قلب، داروهای ضد انعقاد برای جلوگیری از لخته شدن خون و آنتی بیوتیک ها برای جلوگیری از عفونت تجویز شوند.
  • کاتتریزاسیون قلب: این روش شامل قرار دادن یک لوله نازک به نام کاتتر در قلب یا عروق خونی برای انجام اقداماتی مانند بستن سوراخ قلب، تعویض دریچه قلب یا گشاد کردن عروق باریک است.
  • جراحی: در برخی موارد، جراحی قلب باز برای اصلاح نقص CHD ضروری است.


مراقبت در منزل:

  • داروها: به والدین آموزش داده می شود که چگونه داروهای فرزند خود را به طور صحیح تجویز کنند و عوارض جانبی احتمالی را رصد کنند.
  • تغذیه: اطمینان از دریافت رژیم غذایی سالم و متعادل برای رشد و سلامت قلب کودک ضروری است.
  • فعالیت: اکثر کودکان مبتلا به CHD می توانند در فعالیت های بدنی و بازی شرکت کنند. با این حال، مهم است که با پزشک در مورد محدودیت های احتمالی فعالیت و علائمی که باید مراقب آنها بود صحبت کنید.
  • عفونت: کودکان مبتلا به CHD در برابر عفونت آسیب پذیرتر هستند. بنابراین، رعایت بهداشت دقیق و ایمن سازی به موقع برای جلوگیری از عفونت ها بسیار مهم است.
  • حمایت عاطفی: مراقبت از کودکی با CHD می تواند چالش برانگیز باشد. والدین و مراقبان باید برای حمایت عاطفی به یکدیگر، به گروه های حمایتی یا به متخصصان بهداشت روان مراجعه کنند.


آینده نگری:

با پیشرفت های پزشکی، چشم انداز کودکان مبتلا به CHD به طور قابل توجهی بهبود یافته است. بسیاری از کودکان با درمان مناسب می توانند زندگی طولانی و سالمی داشته باشند. با این حال، برخی از کودکان ممکن است در طول زندگی خود به مراقبت های قلبی مداوم یا جراحی های اضافی نیاز داشته باشند.